نکته ضروری برای استفاده از بانکداری الکترونیک

5نکته اساسی در بهینه سازی سایت برای مبتدیان

گوگل: اندروید از آی‌فون امن‌تر است!

مدیرعامل گوگل در پی انتشار اخبار مرتبط با ناامنی آندروید، معتقد است که این سیستم‌عامل امنیت بیشتری نسبت به iOS اپل دارد.

به گزارش اخبار خارجی موبنا، در حالی که آندروید یکی از محبوب‌ترین سیستم‌عامل‌های موبایلی است بدافزارهای زیادی نیز برای آن نوشته شده، اما مدیرعامل گوگل معتقد است که با وجود همه تهدیدات، گوشی‌های مبتنی بر آندروید از آی‌فون اپل امنیت بیشتری دارند.

نگاهی به وضعیت آسیب پذیری وب سایت ها در برابر حملات سایبری

این چند وقت خبرهای متعددی داشتیم از هک شدن وب سایت های مختلف، حتی وب سایت های شرکت های امنیتی؛ امروز هم که از حمله هکرها به وب سایت های ضد ویروس های ESET و Bitdefender مطلع شدید.

قبلاً گفته بودیم که امسال سالی است که هک خواهید شد، اما واقعاً مشکل چیست و این مشکلات از کجا آب می خورند؟

طبق آمار شرکت DOSarrest، یکی از شرکت های فعال در زمینه امنیت اینترنت، ۹۰ درصد از ۵۰ وب سایت هایی که بررسی شده اند حداقل یک نقطه ضعف داشته اند؛ از این بین، مشکل ۹۵ درصد آنها، استفاده از نرم افزارها و ماژول های قدیمی و منسوخ بوده است.

به جز بحث به روز نبودن نرم افزارها، جعل درخواست میان وب سایتی (CSRF) و حملات تزریق کد (XSS) هم از موارد مهمی هستند که روند کنونی نشانی از مقابله موثر با آنها ندارد.

سی سرف (CSRF) نوعی حمله است که کاربری که در یک نرم افزار ثبت ورود (Login) کرده را مجبور به فرستادن یک درخواست به آن نرم افزار تحت وب می کند تا عمل مورد نظر را انجام دهد. همچنین در حمله تزریق کد، مهاجم، کدهای آلوده را در حفره های امنیتی وب سایت مورد هجوم تزریق می کند.

مدیر عملیاتی امنیتی شرکت DOSarrest می گوید: «مسئله مهم آسیب پذیری ۹۰ درصدی وب سایت های مورد بررسی نیست، خطر اصلی حفاظت اطلاعات و مدیریت حملاتی است که انجام می شوند. سطح استاندارد ما بالا است و فقط یک یا دو وب سایت بودند که موردی برای رفع عیب در آنها نیافتیم. در بیش از ۹۰ درصد وب سایت های بررسی شده نقص های مهمی وجود داشت که می توانند باعث به سرقت رفتن اطلاعات حساس داخل وب سایت ها شوند»

به علاوه، تزریق SQL -شامل وارد کردن کوئری SQL به منظور دست یابی به پایگاه داده- هم به وفور اتفاق می افتد. شرکت DOSarrest می گوید حدود ۲۲ درصد از وب سایت های مورد بررسی در برابر تزریق SQL آسیب پذیر بودند، حتی بعضی از آنها در چندین زمینه دیگر هم ضعف های مختلفی داشتند.

در اردیبهشت ۱۳۹۱ شرکت امنیتی WhiteHat Security گزارش داد که میانگین نقاط ضعف در هر وب سایت در حال کاهش است و از ۷۹ مورد در سال ۱۳۹۰ به ۵۶ تا در سال ۱۳۹۱ تقلیل یافته؛ از سوی دیگر طی بررسی های این شرکت مشخص شد که در سال ۱۳۹۱ روزانه ۸۶ درصد از وب سایت های مورد آزمایش حداقل یک نقطه آسیب پذیر در برابر حملات سایبری داشته اند.

امنیت وب سایت ها به سان یک هدف در حال حرکت است و سازمان ها و مدیران وب سایت ها باید به درک بهتری از آن برسند. مشکل این است که معمولاً تا فاجعه ای رخ ندهد اقدامات لازم صورت نمی گیرد و کسی به فکر اصلاح نقاط حساس و آسیب پذیر نمی افتد.

علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد و گرنه پشیمانی به بار می آید. اگر صاحب یک وب سایت هستید و اطلاعات کافی برای حفظ امنیت آن را ندارید توصیه می کنیم طی یک برنامه مستمر، امنیت وب سایت خود را به شرکت های متخصص در این زمینه واگذار کنید حتی اگر نیاز دیدید نسبت به استخدام یک متخصص امنیت اطلاعات اقدام نمایید تا از رفع نواقص وب سایت خود مطمئن شوید.

اگر تجربه مدیریت یک وب سایت را داشته اید از مشکلات حفظ امنیت آن بنویسید؟ پیش آمد که وب سایت تان مورد حمله قرار گیرد؟ واکنش شما چه بود؟

دوست دارید بدانید چه کسی در اینترنت جاسوسی شما را می کند؟ مرورگر فایرفاکس راه حلی دارد

شرکت موزیلا، سازنده مرورگر فایرفاکس، به تازگی افزونه ای به نام Lightbeam for Firefox را معرفی کرده که تاریخچه وب گردی شما را به تصویر می کشد و نشان می دهد کدام وب سایت ها و اپلیکیشن ها در حال ردیابی یا رصد شما هستند و اینکه چطور با هم ارتباط دارند.

این شرکت چندی پیش یک افزونه آزمایشی به اسم Collusion را عرضه کرده بود تا کاربران به درک بهتری از مفهوم ردیابی شدن برسند. افزونه جدید در ادامه همین مسیر و در فاز دوم توسعه آن ایجاد شده و به کاربران امکان می دهد ببینند دقیقاً چه کسی و چگونه به اطلاعات شان دسترسی دارد.

به علاوه با این افزونه به هر گونه ابزار ثانویه ای که به ردیابی، جمع آوری اطلاعات و به اشتراک گذاری آنها بپردازد دسترسی دارید و می توانید ببینید گشت و گذار شما در وب چطور روی این آنها تأثیر می گذارد.

برای استفاده از آن کافی است افزونه را روی مرورگر فایرفاکس خود نصب کنید تا خودش شروع به تجزیه-تحلیل وب سایت هایی که دیدن می کنید بپردازد و نتیجه را به صورت گرافیکی به شما نشان دهد. بعد حق انتخاب دارید نتایج را با پایگاه داده لایت بیم به اشتراک بگذارید تا در نهایت تحلیلی وسیع تر از عوامل موثر و مرتبط با ردیابی کاربران به دست آید.

موزیلا می گوید که این پروژه هنوز در اول راه است و با گذشت زمان از دقت عمل بیشتری برخوردار خواهد شد. در ضمن همه کدهای لایت بیم فایرفاکس در Github هم قرار داده شده تا کسانی که نیاز به ایجاد تغییر در آن دارند دسترسی کامل به منابع کدها داشته باشند.

دلیل برای آنکه به سوی ویندوز ۸٫۱، کوچ کنید!

نزدیک به ۲ میلیون رمز از رمزهای عبور لو رفته حساب های کاربری ادوبی از این قرار بوده: ۱۲۳۴۵۶

حتماً پیش از این خبر لو رفتن شناسه کاربری و رمز عبور ۳۸ میلیون حساب کاربری ادوبی (Adobe) را شنیده اید. حال یک متخصص امنیت رمز عبور، از گروه مشاوره استریکچر، ۱۰۰ مورد از پر استفاده ترین رمزهای عبور کاربران ادوبی را منتشر کرده. در عین ناباوری مشخص شد که حدود ۲ میلیون از تن از کاربران ادوبی، رمز ۱۲۳۴۵۶ را برای خود انتخاب کرده بودند.

در رده دوم رمزهای پرکاربرد، ۱۲۳۴۵۶۷۸۹ قرار داشت، به طوری که ۵۰۰۰۰۰ کاربر این رمز را برای حساب کاربری شان گذاشته بودند. رمز های password و adobe123 هم به ترتیب با ۳۵۰۰۰۰ و ۲۰۰۰۰۰ کاربر در رده های بعدی قرار دارند.

اطلاعاتی که گروه استریکچر به طور علنی آشکار کرده، نشان از این دارد که کاربران هنوز بحث انتخاب رمز عبور مناسب را جدی نگرفته اند. از طرف دیگر رویکرد ادوبی نیز به شدت مورد انتقاد متخصصان امنیت قرار گرفته. سیستم این شرکت اساساً نباید اجازه استفاده از چنین رمزهای عبوری را به کاربران می داد.

با این وجود، این گروه امنیتی اعلام کرده که هیچ راهی برای تائید این اطلاعات وجود ندارد، در عین حال ذکر کرده اند که تا حد زیادی از صحت اطلاعات موجود در لیست منتشر شده خود اطمینان دارند.

همیشه این مسئله مطرح می شود که کاربران بدون آگاهی از روش انتخاب رمز عبور مناسب، آسان ترین و دم دستی ترین رمز را برای خود انتخاب می کنند، اما این کاربران یک نکته اساسی را در این میان از یاد می برند، رمزی که به آسانی به ذهن سپرده شود، به آسانی هم کِرَک می شود.

3روش تنظیم مرورگر برای حساب کاربری میهمان در ویندوز

چرا ما بارکدهای مربع شکل (کدهای QR) را همه جا می بینیم ؟؟

کدهای QR در مکان ها و نقاط مختلفی مانند تبلیغات،آگهی ها،اعلانات تجاری و از همه مهمتر جدیدا روی همه محصولات قرار می گیرند. آنها در مارکت ها و بازارهای مشهور به وفور دیده می شوند .اگر چه به ندرت دیده می شود  کسی را ببینیم که با وسیله ای در حالت اسکن آنها باشد.

به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ این بارکدها می توانند توسط دوربین گوشی های هوشمند شما ضبط شده و مورد تجزیه تحلیل قرار گیرند.به عنوان مثال یک کد QR ممکن است حاوی آدرس یک سایت باشد که مشتریان را به آن هدایت می کند.اما اجازه دهید ببینیم این کدهای QR واقعا چی هستند.با ما همراه باشید.

حروف QR یا کدهای QR خلاصه شده عبارت “Quick Response code” به معنای لغوی کد واکنش سریع است.این کدهای QR که از قطعات مربع شکل تشکیل شده اند در ابتدا در کشور ژاپن توسعه یافتند.برخلاف بارکدهای UPC سنتی که از تعدادی خطی افقی پشت سر هم تشکیل شده بودند یک کد QR علاوه بر سرعت بیشتر می تواند اطلاعات بیشتری را نیز نسبت به بارکدهای سنتی به مشتریان ارائه دهد.

کدهای QR برچسب هایی هستند که تنها توسط دستگاه ها قابل خواندن هستند.درک این مفاهیم برای کامپیوترها فوق العاده راحت است. به طوری که می توان گفت سختی یا پردازشی که کامیپوترها برای فهمیدن متنهای ساده انجام می دهند بسیار بیشتر از پردازش مورد نیاز برای درک کدهای QR است.از کدهای QR برای اهداف مختلفی استفاده می شود از به دست آوردن اطلاعات کالاها گرفته تا شناسایی دقیق هر آیتم یا کالا.
یک نقطه چیست؟

بر خلاف فناوری NFC کدهای QR شامل هیچ قطعه الکترونیکی یا اینکه نیاز به تکنولوژی خاصی داشته باشند نیستند.این کدها تنها یک شبکه از بخش های سیاه و سفید چاپی روی یک تکه از کاغذ هستند که می توانند توسط هر دوربینی ضبط شده و مورد تجزیه تحلیل قرار گیرند.که البته فرایند تجزیه تحلیل توسط یک گوشی یا کامپیوتر صورت گرفته و بسیار ساده و سریع این کار انجام می شود.

معمولا کدهای QR توسط یک برنامه اسکنر که روی یک گوشی هوشمند نصب شده ,مورد اسکن قرار می گیرد.این برنامه به شما اجازه می دهد تا از بارکد عکس گرفته ، سپس برنامه به صورت خودکار بارکد را پیدا کرده و مورد تجزیه تحلیل قرار می دهد در نهایت هم اطلاعات را به شکلی که برای شما قابل فهم باشد درآورده و نمایش می دهد.
موارد استفاده دیگر :

از کدهای QR به غیر از موارد استفاده ای که ذکر شد به منظور اهداف دیگری نیز مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال زمانی که شما قصد دارید سیستم تصدیق هویت دو مرحله ای گوگل را برقرار کنید, گوگل روی صفحه ماینتور شما یک کد QR نمایان می کند.بعد این کد می تواند توسط برنامه Google Authenticator روی گوشی هوشمند شما مورد اسکن قرار گیرد و در نتیجه گوشی هوشمند شما به صورت خودکار اطلاعات هویتی را پر می کند. با این روش بسیار راحت دیگر نگرانی بابت وارد کردن درست اطلاعات هویتیتان نخواهید داشت.

یک نوع کاربرد دیگر از کدهای QR این است که به گوشی هوشمند و کامپیوتر اجازه می دهد تا با یکدیگر بدون ایجاد هیچ نوع شبکه ای ارتباط برقرار کنند.روش کار به این صورت است که گوشی فقط مجبور است صفحه کامیپوتر را ضبط کرده و مورد تجزیه تحلیل آنی قرار دهد.

از کدهای QR می توان برای ورود به وبسایت ها نیز استفاده کرد. برنامه AirDroid به شما اجازه می دهد تا با اسکن یک کد QR که روی صفحه نمایش نشان داده شده است به وبسایت مورد نظر خود وارد شوید.با این روش دیگر نیازی به وارد کردن رمز عبور نخواهد بود.

آیا واقعا این کدها مفید هستند؟

کدهای QR کاربردهای خاص خودشان را دارند.آنها تکنولوژی بسیار پایین و راه حلی ساده هستند که روی هر دستگاهی که از دوربین برخوردار باشد کار می کنند.از آن طرف تکنولوژی NFC به سادگی و راحتی این کدها نیستند.کاربران با این کدهای QR بسیار راحت می توانند در وبسایت های مورد علاقشان فعالیت داشته باشند.همانطور که گفته شد از مهمترین برتری های این کدهای QR نسبت به بارکدهای قدیمی با خطهای افقی  می توان به سرعت بیشتر و توانایی نگه داشتن داده های بیشتر اشاره کرد.

چگونه از کدهای QR استفاده کنیم ؟

اگر شما قصد استفاده از کدهای QR را دارید تمام چیزی که شما لازم دارید یک برنامه بارکدخوان روی گوشی هوشمندتان است.

در پلتفرم اندروید یک برنامه بارکدخوان به صورت پیشفرض روی سیستم عاملتان نصب شده است اگر کار کردن با این برنامه را دوست ندارید می توانید از لینک Barcode Scanner بارکدخوانی دیگر را دانلود کنید. در پلتفرم آیفون نیز چند برنامه بارکدخوان وجود دارد که از مشهورترین آنها می توان به Redlaser اشاره کرد که از طریق لینک RedLaser قابل دانلود است.

بعد از دانلود برنامه مورد نظر کافی است آنرا نصب کرده اجرا کنید و در حالت اسکن قرار دهید تا کد QR روی صفحه نمایش شما را پیدا کند.بعد برنامه نوع فعالیت را بنا به بارکد تشخیص داده و به انجام آن فعالیت می پردازد.

البته ناگفته نماند برنامه هایی مانند Google Authenticator که از کدهای QR استفاده می کنند از اسکنرهای داخلی خاص خود برخوردارند بنابراین لازم به استفاده از برنامه ای جداگانه برای این کار نیست.

مقایسه ویندوز۸ با ویندوز۷

ویندوز ۸ برای مایکروسافت یک اجبار است. مایکروسافت برای بقا در بازاری که مشتریانش روز‌به‌روز از دستگاه‌های حجیم و غیرقابل حمل PC به سمت تجهیزات قابل‌حمل یورش می‌برند، مجبور بود به سیستم‌عامل جدیدی روی بیاورد که روی تمام دستگاه‌ها تجربه یکسانی را برای کاربر به‌همراه داشته باشد.

از سوی دیگر، بخش عظیمی از مشتریان مایکروسافت شرکت‌ها و کسب‌وکارهایی هستند که ویژگی اصلی‌شان مقاومت در برابر تغییر است و نمی‌توانند یا نمی‌خواهند با سیستم دسکتاپ سنتی خداحافظی کنند.
به‌همین دلیل، مایکروسافت با طراحی و عرضه ویندوز ۸  درواقع سیستم‌عامل «دوران‌گذار» را معرفی می‌کند. سیستم‌عاملی که رابط لمسی جدید و کاشی‌های رنگارنگ جذاب، پوسته بیرونی آن را تشکیل می‌دهند و در عین حال هنوز نتوانسته (یا نخواسته) است که پیوندهایش را با ریشه‌های دسکتاپی که بیش از بیست سال قدمت دارند، بگسلد. اما به‌نظر می‌رسد که این آخرین باری است که کاربران می‌توانند تجربه اصیل رابط کاربری کامپیوترهای شخصی را در کنار سیستم لمسی و رنگارنگ جدید یک جا ببینند. آن‌چه در ادامه از نظرتان می‌گذرد، ترکیبی است از بررسی و تحلیل‌هایی که در نشریات معتبر خارجی درباره ویندوز ۸ آورده شده به همراه تجربیاتی که ما از کار کردن چندین هفته‌ای با این نسخه جدید ویندوز داشته‌ایم.

مقایسه با ۷
به جز کاهش سرعت بوت که به‌واسطه سبک‌تر شدن سیستم‌عامل به دست آمده است، تفاوت چندانی میان کارایی دو نسخه اخیر ویندوز مشاهده نمی‌شود. آزمایش‌ها و مقایسه‌هایی که روی نسخه ۷ و ۸ ویندوز انجام شده است، تشابهات فراوانی را میان این دو نسخه نشان می‌دهد که البته چندان هم دور از ذهن نیست. به هرحال بیشتر اجزا و عناصر ویندوز‌۸ در واقع بر مبنای اجزای متناظرشان در ویندوز ۷ (البته به همراه اندکی بهینه‌سازی) پیاده‌سازی شده‌اند و در نتیجه کارایی مشابهی را فراهم می‌کنند. در سیستمی که ما ویندوز ۸ را روی آن آزمایش کردیم، حتی امتیازهایی که ویندوز ۸ به اجزای مختلف سیستم‌عامل می‌دهد، دقیقاً شبیه ویندوز ۷ است. البته تفاوت‌های معنی‌داری در برخی تست‌های خاص نظیر PCMark 7 دیده می‌شود که به‌نظر می‌رسد به‌واسطه استفاده ویندوز ۸ از Windows Media Foundation باشد که در این نسخه جایگزین Direct Show شده است. البته در همین موارد هم تفاوت کارایی میان این دو نسخه از ۱۰ درصد کمتر است.

ویندوز ۷

ویندوز ۸

نسخه‌ها و قیمت‌ها
مایکروسافت برای ساده‌کردن مدل تجاری خود، ویندوز ۸ را تنها در ۴ نسخه عرضه خواهد کرد. این نسخه‌ها به ترتیب امکانات و کارایی ۸ Pro، ۸ ،RT   و ۸ Enterprise هستند. در رقابت با اپلی که نسخه‌های اخیر سیستم‌عامل خود را با قیمت‌هایی ناچیز عرضه می‌کند، مایکروسافت اعلام کرده است که ارتقا از ویندوزهای XP، Vista و ۷ به نسخه ۸ Pro تا ۳۱ ژانویه ۲۰۱۳ با تخفیف ویژه و با قیمت ۳۹ دلار ممکن خواهد بود. البته این قیمت مخصوص نسخه آنلاین (فقط قابل دانلود) است و نسخه خرده فروشی با قیمت ۶۹ دلار عرضه خواهد شد. از ۳۱ ژانویه به بعد، قیمت این نسخه به ۱۹۹ دلار افزایش خواهد یافت. این درست همانند قیمت ۱۱۹ دلاری نسخه Professional ویندوز ۷  است که اکنون نیز در بازار به فروش می‌رسد. قیمت نسخه استاندارد هنوز مشخص نشده است. این بازی با قیمت، می‌تواند باعث جذب طیف بیشتری از مخاطبان به‌سوی این سیستم‌عامل جدید شود. کاربرانی که در حال حاضر به‌واسطه انتقادهایی که به محیط مترو وارد می‌شود، درباره ارتقا به نسخه هشتم ویندوز دو دل شده‌اند  شاید به این وسیله، به مهاجرت به این نسخه راغب شوند. ویندوز RT نسخه‌ای است که مخصوص تبلت‌ها یا دقیق‌تر بگوییم برای کار روی پردازنده‌های ARM عرضه می‌شود و تنها به‌صورت از پیش نصب‌شده روی تجهیزات سخت‌افزاری عرضه خواهد شد. ویندوز RT به‌صورت پیش‌فرض با نسخه‌ای از برنامه جدید آفیس ۲۰۱۳ عرضه خواهد شد اما فاقد محیط دسکتاپ است و تنها می‌تواند برنامه‌های سبک مترو را اجرا کند.
نسخه ۸، نسخه ابتدایی و ساده‌شده ویندوز ۸ است که بازار کاربران خانگی را هدف گرفته و به‌همین دلیل فاقد ویژگی‌هایی نظیر رمزنگاری داده‌ها، پلتفرم مجازی‌سازی Windows To Go ، Hyper-V (محیط لایو بوت ویندوز ۸) و موارد مشابه است. نسخه ۸ Pro در واقع مشابه نسخه‌های Professional و Ultimate ویندوز ۷ کار خواهد کرد و به‌احتمال پرمصرف‌ترین نسخه ویندوز خواهد بود. تنها قابلیت هایی از این نسخه حذف شده‌اند که بیشتر در محیط‌های سازمانی کاربرد داشته‌اند. ویژگی‌هایی نظیر AppLocker، DirectAccess از این جمله هستند.  در‌نهایت، کامل‌ترین نسخه ویندوز ، نسخه Enterprise است که به همراه قابلیت‌ها و ویژگی‌هایی  عرضه می‌شود که کار مدیران IT سازمان‌ها را در نگه‌داری و کنترل زیرساخت و مجموعه تحت نظرشان ساده می‌سازد. تنها محدودیت نسخه Enterprise که در آگوست امسال برای اعضای MSDN و مشتریان Software Assurance مایکروسافت منتشر شد، این است که نمی‌تواند افزونه یا برنامه Media Center مایکروسافت را اجرا کند.

مهاجرت کنیم یا نه؟
در‌نهایت به‌نظر می‌رسد ویندوز ۸ ارزش هزینه‌ای را که برای آن پرداخت می‌کنید، دارد. حتی اگر از محیط مترو استفاده نکنید و به تجهیزات لمسی هم دسترسی نداشته باشید، بهبودهای ایجاد شده روی بخش کلاسیک سیستم‌عامل ویندوز، ارزش تمام دردسرها را دارد. البته این مهاجرت الزامی نیست، اما اگر تصمیم به این کار گرفتید، انتظار همان حسی را داشته باشید که هنگام مهاجرت از ویندوز XP به ویندوز ۷ تجربه کردید. البته بیش‌تر آن‌چه تا‌کنون گفتیم، به ظاهر و پوسته ویندوز مربوط بود و تنها در نگاه نخست به‌چشم می‌آمد. به همه خوبی‌ها و بدی‌های ویندوز ۸ امکان مانت کردن فایل‌های ایمیج ISO و امکان افزودن ساده فضاهای ذخیره‌سازی در‌قالب Storage Pool و موارد مشابه را نیز بیافزایید. پس به ویندوز ۸ مهاجرت کنید و از بوت سریع، یکپارچه‌سازی با سرویس‌ها و خدمات ابری و سایر قابلیت‌های این سیستم‌عامل تازه لذت ببرید. چون به هر حال، دیر یا زود مجبور خواهید بود با دسکتاپ محبوب‌تان خداحافظی کنید. نظر ما این است که از ویندوز ۸ نترسید، اگر بنا بر ترسیدن باشد، باید از ویندوز ۹ بترسید. زمانی که ممکن است مایکروسافت به دلخواه یا به اجبار تمام رشته‌های متصل به دسکتاپ سنتی را پاره کند و شما مجبور شوید به‌کلی با عادت سال‌ها استفاده از سیستم‌های دسکتاپ خداحافظی کنید

معرفی ۵ مشکل بسیار متداول در ویندوز ۷ و چگونگی رفع آنها

ویندوز ۷ سیستم عامل نسبتا خوب و جالبیست، اما مانند اکثر سیستم عامل های معروف دیگر هیچ گاه کامل و بی عیب نبوده و نیست. بعضی از مشکلات ویندوز ۷ ناشی از اشکالات نرم افزاری یا باگ هستند و بعضی دیگر هم مربوط به عدم تنظیمات مناسب در ویژگی ها و تنظیمات ویندوز می شود. در هر صورت، بروز خطا و پیام های هشدار دهنده آزار دهنده هستند و آنچه در این مقاله قصد پرداختن و شرحش را داریم مربوط به راهنمای رفع سریع همین مشکلات در ویندوز ۷ است.

برخی از شایع ترین مشکلات گزارش شده از سوی کاربران ویندوز ۷ مربوط به مشکلات عدم سازگاری ویندوز جدید با برنامه های قدیمی تر، سرعت پایین ویندوز در سخت افزارهای قدیمی یا ضعیف، و مشکل با تم Aero و ویژگی ها و امکانات آن است. در این مقاله، من به شما نشان می دهم چگونه این رنجش ها را حل کنید. برای کسانی که ترجیح می دهند از برنامه تعمیر خودکار مشکلات استفاده کنند، هم در انتهای این مقاله چندتایی نرم افزار به عنوان یک راه حل مفید وکاربردی پیشنهاد شده است.

۱- به نظر می رسد ویندوز ۷ رایانه من کند شده است.

ویندوز ۷ برای استفاده از منابع سیستمی گرسنه است و عطش زیادی دارد. این ویندوز جلوه های گرافیکی و بصری زیادی در رابط کاربری زیبای خود دارد که متاسفانه بار پردازشی سنگینی بر روی کارت گرافیک و حافظه سیستم شما تحمیل می کند. (البته نسبت به ویستا بسیار سریعتر است!) اگر سیستم شما در استفاده از ویندوز ۷ بیش از حد قابل تحمل کند و آهسته می باشد، سریع ترین راه حل برای رفع مشکل خاموش کردن اثرات و انیمشن های اضافی رابط کاربری ویندوز می باشد.

برای این کار روی گوی Start ویندوز کلیک کرده و عبارت performance (عملکرد) را در کادر جستجو تایپ کنید تا ویندوز مواردی را برایتان لیست کند. گزینه ای به نام Adjust the appearance and performance of Windows (تنظیم ظاهر و عملکرد ویندوز ) را انتخاب کنید. پنجره گزینه های عملکردی باز خواهد شد. در زبانه جلوه های بصری (Visual Effects) گزینه Adjust for best performance (تنظیم برای بهترین عملکرد) را انتخاب کنید. اگر هم خواستید بعضی از جلوه های زیبای رابط کاربری را حفظ کنید گزینه Custom را انتخاب ، و کنار گزینه Use visual styles on windows and buttons (استفاده از جلوه های بصری روی ویندوز و دکمه ها) تیک بزنید.

۲- تم Aero ویندوز کار نمی کند.

به تازگی مقاله ای نوشتم با عنوان: چگونگی فعال سازی و رفع مشکلات افکت Aero در ویندوز ۷.

علاوه بر خواندن این مقاله، باید مطمئن شوید که کارت گرافیک شما از حالت Aero پشتیبانی می کند و درایور کارت گرافیک را با جدیدترین نسخه ارائه شده از سوی سازنده سخت افزارتان به روز کرده باشید. با این حال، اگر کامپیوتر خود را همراه با ویندوز ۷ خریداری کرده اید این مسئله نباید وجود داشته باشد.

در نهایت ، Aero را می توان در رجیستری غیر فعال کرد. قبل از آنکه بخواهم توضیح دهم که چگونه می توان به رجیستری وارد شد و آن را ویرایش نمود، باید به شما هشدار دهم! زیرا ویرایش رجیستری می تواند منجر به صدمه دائمی به فایلهای نصب ویندوز شما شود. لطفا ابتدا قبل از هرگونه دستکاری در رجیستری یک پشتیبان از آن تهیه کنید و از هر گونه اقدام خود در ریجیستری به اندازه کافی اطلاعات از پیش داشته باشید.

برای این منظور به منوی استارت ویندوز رفته و عبارت regedit را تایپ کرده اولین گزینه لیست (regedit) را انتخاب کنید. در پنجره ای که باز می شود به ترتیب به این آدرس بروید:

KEY_CURRENT_USERSoftwareMicrosoftWindowsDWM

آنگاه مقدار عبارت EnableAeroPeek از ۱ به صفر باید تغییر کند و پنجره ها را تایید کرده و ببندید. تم Aero غیر فعال شد. همین!

۳- برنامه های قدیمی تر با ویندوز سازگار نبوده و اجرا نمی شود.

قبل از ارتقا به ویندوز ۷، بهتر است بررسی کنید که ویندوز ۷ باکدام یک از برنامه های ضروری یا دلخواه شما سازگار است. برنامه مشاور ارتقا به ویندوز ۷ (Windows 7 Upgrade Advisor) رایج ترین برنامه های رایانه ای را چک کرده و از سازگاری آنها با ویندوز ۷ شما را مطلع خواهد ساخت. با این حال ، همانطور که در مقاله پیشین خود با عنوان : نحوه استفاده از مشاور ارتقا به ویندوز ۷ برای بررسی سازگاری با کامپیوتر ذکر کرده ام، ممکن است مجبور شوید به شکل دستی و در «مرکز سازگاری ویندوز ۷» (Windows 7 Compatibility Center) سازگاری یا عدم سازگاری ویندوز ۷ را با بسیاری از برنامه های موردنیاز دیگر بررسی کنید. حال، اگر ابتدا ویندوز را به ۷ ارتقا داده اید و سپس معلوم شده که یکی از برنامه های بسیار عزیز شما با این ویندوز سازگار نیست ، راهی برای حل مشکل وجود دارد: «حالت سازگاری ویژه ویندوز ۷ »(Windows 7 Compatibility Mode).

برای نصب یک برنامه در حالت سازگاری، روی فایل نصب آن برنامه راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید. در پنجره Properties به زبانه Compatibility رفته گزینه Run this program in compatibility mode for را تیک زده و از منوی کرکره ای زیر آن آخرین نسخه از ویندوز که مطمئن هستید برنامه شما روی آن اجرا می شود را انتخاب کنید.

ممکن است نیاز به تکرار مرحله فوق با فایل اجرایی برنامه زمانی که نصبش به اتمام رسید داشته باشید. به این شکل که روی آیکون برنامه راست کلیک کرده، Properties را انتخاب کنید، به زبانه Compatibility رفته، گزینه Run this program in compatibility mode for را تیک زده و گزینه سیستم عامل ویندوز مربوطه را انتخاب کنید.

علاوه بر این، شما می توانید تنظیمات (به تصویر زیر دقت کنید) را برای برنامه مربوطه تغییر دهید و باید بسته به اینکه مشکل خاص شما چه باشد باید با آزمون و خطا سعی کنید برنامه را اجرا کنید.

در نهایت ، اگر شما از ویندوز ۷ نسخه حرفه ای (Professional) یا بالاتر استفاده می کنید، می توانید از قابلیت «اجرا در حالت ایکس پی ویندوز ۷ »( XP Mode) استفاده کنید. این قابلیت ویندوز ایکس پی را روی رایانه شما به عنوان یک ماشین مجازی اجرا می کند و می توانید تمام برنامه هایی که پیش از این روی ویندوز ایکس پی نصب و اجرا می شد در این محیط مجازی نیز نصب و اجراکنید. سایت Ars Technica نیز در همین زمینه یک مقاله بسیار مناسب و معقول در مورد حالت ایکس پی در ویندوز ۷ دارد.

۴-درایو دی وی دی یافت نشد

آیا ویندوز ۷ موفق به شناسایی درایو نوری شما نشده است؟ این هم مشکل دیگری است که نیاز به ویرایش رجیستری دارد. هشدار مورد ۲ هنوز به قوت خود باقیست: قبل از هر کاری از رجیستری پشتیبان بگیرید!

به ترتیب این کارها را انجام دهید: رفتن به منوی استارت و تایپ عبارت regedit ، اجرای برنامه’regedit’ و راه اندازی آن را از لیست نتایج. رفتن به نشانی HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMCurrentControlSetControlClass . در پانل سمت راست گزینه UpperFilters و LowerFilters را حذف کرده، ویندوز را ری استارت کرده و ببینید مشکل حل شده یا خیر.

اگر مشکل حل نشده بود، باز روی استارت کلیک کنید، Disk Management را تایپ کرده و Create and format hard disk partitions را از لیست نتایج انتخاب کنید. در پنجره مدیریت دیسک روی آیکون درایو اپتیکال راست کلیک کرده و گزینه Change Drive Letter and Paths را انتخاب کنید. در پنجره تغییر مسیر درایو روی دکمه Change کلیک کنید و نامی جدید برای درایو انتخاب کنید. ویندوز را مجدد راه اندازی کرده و امیدوار باشید که این مشکل حل شود.

۵-تم های جدید سبب تغییر آیکون های سفارشی می شوند.

آیا زیاد تم ویندوز را تغییر داده و حس می کنید که گاهی برخی از آیکون هایی که آیکونش را به آیکون دلخواه خود عوض کرده اید دستخوش تغییر می شوند؟ این مسئله خیلی آزار دهنده است ، اما جلوگیری از آن آسان است. کافیست روی دسکتاپ راست کلیک کرده و Personalize را انتخاب نمایید، در پنجره کنترل پنلی که باز می شود گزینه Change Desktop Icons را انتخاب و در پنجره تنظیمات آیکون های دسکتاپ گزینه Allow themes to change desktop icons یا ‘اجازه به تم برای تغییر آیکون دسکتاپ’. را از حالت تیک دار خارج کنید.

مشکل رایج مهم دیگر، که به نظر می رسد فقط در لپ تاپ های قدیمی تر رخ می دهد، این است که ویندوز ۷ به دروغ گزارش می دهد باتری خالی شده و سپس لپ تاپ را خاموش می کند. برای این مشکل، ITExpertVoice راه حلی ارائه می کند که باعث جلوگیری از خاموش کردن لپ تاپ توسط ویندوز ۷ زمانی که فکر می کند باتری خالی است می شود. متاسفانه، این راه حل ممکن است شما را با خاموشی ناگهانی لپ تاپ زمانی که باتری لپ تاپ واقعا تمام شده اند رو به رو کند.

در نهایت ، بسیاری از مشکلات ویندوز ۷ را می توان در یک لحظه با استفاده از ابزار مفید برطرف نمود. سایت MakeUseOf در سلسله مقالاتی به بررسی این ابزارها پرداخته از جمله در مقاله: چگونگی حل مشکلات متداول ویندوز به صورت فوری و به سرعت به بررسی FixWin پرداخته. گزینه مفید دیگر QuickFix است، که حاوی ابزارهایی برای رفع عیب ۲۱ مشکل متداول ویندوز ۷ می باشد. از آنجا که برنامه ای قابل حمل است، یک روز خواهد توانست به شما در برابر حمله ویروس ها کمک کند یا اگر تنظیمات ویندوز را به هم ریخت باشید، سبب بازگرداندن رفتار پیش فرض ویندوز ۷ شود.

در پایان از شما سوال می کنیم با کدام یک از دیگر مشکلات در هنگام استفاده از ویندوز ۷ رو به رو شده اید و چگونه آنها را رفع و رجوع کرده اید؟

آغاز شمارش معکوس تا عرضه پیش نمایش ویندوز ۸.۱

همانطور که می دانید مایکروسافت رسما ویندوز ۸.۱ را تایید کرده است و قرار شده تا روز ۲۶ ژوئن امسال، یعنی حدود هشت روز دیگر، نسخه پیش نمایش آن در کنفرانس توسعه دهندگان مایکروسافت که با نام BUILD شناخته می شود، عرضه شود. اکنون همه نگاه ها روی این موضوع متمرکز است که ویندوز ۸.۱ چه تغییرات و بهبودهایی خواهد داشت. ما نیز در مطلبی به قابلیت ها و بهبودهای ویندوز ۸.۱ اشاره کردیم که از لینک پایان مطلب می توانید آن را مطالعه کنید.

مایکروسافت می گوید که ویندوز ۸.۱ کاربرپسند‌تر شده است و علاوه بر همه بهبودهایی که داشته، دکمه ویندوز قدیمی نیز به جای خود بازگشته است. البته شاید خبر خوبی برای دوست داران منوی استارت نباشد. چون مایکروسافت سفت و سخت بر صفحه استارت اسکرین خود پافشاری می کند. بنابراین این دکمه منوی استارت را نشان نخواهد داد و شما را به یک صفحه جدید خواهد برد.

علاوه بر این ها، استارت اسکرین نیز کاربرپسندتر شده است و به کاربران گزینه های شخصی سازی بیشتری را خواهد داد. مثل رنگ ها و پس زمینه های بیشتر و همچنین امکان استفاده از والپیپرهای دسکتاپ به عنوان تصاویر پس زمینه استارت اسکرین.

یکی دیگر از قابلیت هایی که قرار است در اختیار کاربران قرار گیرد، رد کردن رابط کاربری مترو است. به شکلی که کاربران می توانند پس از بوت کردن سیستم، به صورت مستقیم به محیط دسکتاپ بروند. این قابلیت یکی از مواردی بود که موجب ارسال درخواست های زیاد کاربران به مایکروسافت شده بود.

اما آخرین تغییر مهمی که در ویندوز ۸.۱ بوجود آمده است مربوط به فروشگاه ویندوز یا همان Windows Store می شود. در نسخه ۸.۱ بهبودهای خوبی در فروشگاه ویندوز حاصل شده است.

برخی برنامه های جدید نیز وجود خواهند داشت. برنامه هایی مثل Movie Moment و یک ابزار هشدار دهنده که به صورت پیشفرض با ویندوز ۸.۱ نصب خواهند شد.

نسخه پیش نمایش ویندوز ۸.۱ در ۲۶ ژوئن عرضه خواهد شد اما نسخه نهایی آن قرار است که در اواخر سال جاری در اختیار کاربران قرار بگیرد. نسخه نهایی به احتمال فراوان در ماه های آگوست یا سپتامبر عرضه می شود.

همچنین برنامه ریزی شده است تا این بروزرسانی در سایر دستگاه های مبتنی بر ویندوز ۸ نیز اعمال شود. بنابراین انتظار می رود که تبلت ها، لپ تاپ ها، کامپیوترهای دسکتاپ و دستگاه های هیبریدی در آینده این بروزرسانی را دریافت کنند.

پاسخ به ۵ سوال ساده در مورد ویندوز ۸٫۱

مایکروسافت اخیرا جدیدترین نسخه ویندوز خود را جهت استفاده عموم روانه بازار کرده است. ویندوز ۸٫۱ با قابلیت‌هایی جدید ارایه‌ شده که استفاده از آن‌ها لذت خاص خود را دارد. ویژگی‌هایی که به راحتی قابل دانلود شدن هستند.

بسیاری از کاربران می‌توانند ویندوز خود را بدون مشکل خاصی آپدیت کنند. اما افرادی که استفاده تجاری از ویندوز خود دارند، باید قبل از این کار به موارد خاصی توجه کنند.

اگر شما کاربری هستید که نیاز به ارتقاء ویندوز خود به نسخه ۸٫۱ دارید، با ما همراه باشید.

۱- برای آپدیت ویندوز خود به کجا بروم؟

بعد از ارایه رسمی آپدیت جدید، افرادی که از سیستم‌های خود استفاده کاری و تجاری می‌کنند، از دو را ه می‌توانند برای آپگرید ویندوز خود اقدام نمایند. یا به قسمت مربوط به IT مرکز و موسسه خود مراجعه کرده و کار را به آن‌ها بسپارند و یا اینکه با کمک یک کارشناس IT اقدام به تغییر آن کنند.

اگر مرکز شما دارای چند سیستم است که هم اکنون از ویندوز ۸ بر روی آن‌ها استفاده می‌شود، پس شما بدون مشکل خاصی می‌توانید آن را آپدیت کنید. اما گر شما در مرکز خود دارای سیستم مهم و حیاتی همانند سرور و یا تعداد زیادی سیستم هستید، بهتر است به کمک یک کارشناس IT این کار را انجام دهید.

البته دقت کنید که اگر می‌خواهید سیستم‌های خود را از ویندوز Xp و یا ۷، به ویندوز ۸٫۱ آپدیت کنید، به دلیل مشکلاتی که ممکن است برای سیستم‌های شما پیش بیاید، به هیچ‌ وجه شخصا این کار را انجام نداده و کار را به مدیر قسمت IT خود بسپارید.

۲- آیا سیستم من برای آپدیت مناسب است؟

قبل از شروع به روز رسانی، شما باید از اینکه سیستم شما قابلیت نصب ویندوز ۸٫۱ را بر روی خود دارد، اطمینان حاصل کنید.

پس ابتدا نگاهی به حداقل نیاز سیستم از اینجا بیندازید و مطمئن شوید که سیستم شما این امکانات حداقلی را دارد.

اگر کامپیوتر شما، حداقل در ۴ سال اخیر تهیه شده است، پس می‌توان از آن برای نصب ویندوز ۸٫۱ استفاده کرد. البته باید به این موضوع نیز توجه کرد که اگر شما دارای حداقل نیازهای سیستمی برای نصب ویندوز ۸٫۱ هستید، ممکن است اجرای این ویندوز دارای مشکلاتی نیز باشد، مشکلاتی نظیر سرعت پایین راه‌اندازی نرم‌افزارها، و یا مشکلاتی از این قبیل.

۳- آیا سخت‌افزار و نرم‌افزار شما با یکدیگر سازگار هستند؟

خب، شانس بزرگ این است که سخت‌افزار سیستم شما نیز برای ساپورت این آپدیت سازگار باشد، به همین دلیل باید از این موضوع اطمینان حاصل کنید. پس برای این کار حتما به اینجا سر بزنید: Windows Compatibility Center.

بعد از اطمینان از این موضوع، برای پیدا کردن نرم‌افزارهایی که با این سیستم‌عامل سازگار هستند، باید کمی به جست و جو بپردازید. باکمی گشت و گذار به راحتی می‌توانید لیست بزرگی از نرم‌افزارهایی که توسط این سیستم‌عامل ساپورت می‌شوند را پیدا کنید. اگر دنبال نرم‌افزار خاصی برای کار خود می‌گردید و حس می‌کنید که ممکن است با این ویندوز ناسازگار باشد، پس بهتر است که با شرکت مورد نظر خود تماس گرفته و این موضوع را از آنان پیگیری کنید.

۴- آیا همه چیز به روز است؟

وقتی که جدیدترین ورژن یک سیستم‌عامل، آپدیت شده و ارایه می‌گردد، کمپانی‌هایی که نرم‌افزارهای مخصوص را تولید می‌کنند نیز سعی می‌کنند تا محصولات خود را جهت سازگاری با سیستم‌عامل جدید بهینه ساخته و سریع‌تر روانه بازار نمایند. پس با به روز رسانی سریع سیستم‌های خود، آپدیت سایر قسمت‌ها و نرم‌افزارها نیز کار ساده‌ای خواهد بود.

۵- آیا به گرفتن پشتیبان نیازی هست؟

در سیستم‌های کاری، گرفتن نسخه‌های پشتیبان از اطلاعات مهم و حیاتی، همیشه ضروری است. پس اگر تا به الان، بک‌آپی از اطلاعات خود تهیه نکرده‌اید، به سرعت این کار را انجام دهید. چون اگر خدایی نکرده، در روند آپدیت سیستم خود به مشکلی برخوردید، ممکن است تمام اطلاعات شما از بین برود. پس داشتن پشتیبان از اطلاعات خود امری ضروری است. البته پیشنهاد می‌گردد که نسخه‌های پشتیبان خود را ترجیحا در سیستمی که در حال به روز رسانی آن هستید، نگهداری نکنید.
itresan

رشد ۵۰ درصدی درآمد بازار جهانی اینترنت بی‌سیم تا ۲۰۱۷

درآمد بازار جهانی سیستم‌های بی‌سیم Wireless LAN تا سال ۲۰۱۷ میلادی به بیش از ۱۲ میلیارد دلار خواهد رسید که این رقم ۵۰ درصد بیشتر از درآمد بازار یاد شده در سال ۲۰۱۲ خواهد بود.


به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ بر اساس گزارش گروه تحقیقاتی Dell’Oro Group، درآمد بازار جهانی سیستم‌های بی‌سیم Wireless LAN تا سال ۲۰۱۷ میلادی به بیش از ۱۲ میلیارد دلار خواهد رسید که این رقم ۵۰ درصد بیشتر از درآمد بازار یاد شده در سال ۲۰۱۲ خواهد بود.

از مهم‌ترین دلایلی که باعث خواهند شد بازار سیستم‌های اینترنتی بی‌سیم طی چهار سال آینده پیشرفت قابل ملاحظه داشته باشد می‌توان به گسترش فعالیت مراکز ارایه دهنده خدمات Wi-Fi، به‌روزرسانی چرخه ۸۰۲٫۱۱ac و همچنین مدیریت سیستم‌های WLAN مبتنی بر فضای پردازش ابری اشاره کرد که البته در کنار موارد یاد شده نکاتی مانند انتشار تصاویر ویدیویی توسط کاربران مبتنی بر شبکه Wi-Fi و همچنین استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی شخصی در محل کار(BYOD) اثرگذار خواهند بود.

“کریس دپوی”( Chris DePuy) مدیر مرکز Dell’Oro Group در این خصوص توضیح داد: «در حال حاضر سازمان‌ها شبکه‌های بی‌سیم LAN را به عنوان یک سیستم دسترسی حیاتی برای ادامه فعالیت‌های خود تلقی می‌کنند و از پیش‌تر نیز سیستم‌های بی‌سیم را به گونه‌ای در شبکه داخلی خود به کار می‌گرفتند که از شبکه‌های اترنت(Ethernet ) مجزا بود».

او در ادامه خاطرنشان کرد: «در چرخه جدید شبکه‌های اینترنتی سیستم‌های بی‌سیم ۸۰۲٫۱۱ac در سازمان‌ها نصب و راه‌اندازی می‌شوند. ما پیش‌بینی می‌کنیم که در آینده نزدیک تعداد بیشتری از سازمان‌ها برای مجزا کردن شبکه‌های اینترنت و دستگاه‌های اینترنتی بی‌سیم اقدام کنند. این امر باعث می‌شود فرصت استفاده از هر دو بخش را داشته باشند».

آموزش ایمن سازی شبکه خانگی

در این آموزش تکنیک های ایمن سازی شبکه بی سیم خانگی ۸۰۲٫۱۱ b/g/n آموزش داده می شود. ایمن سازی شبکه خیلی مهم است؛ چه تجاری که ممکن است اسرار کاری لو برود و چه خانگی که امکان دارد همسایگان تان بدون اطلاع شما خیلی شیک و مجلسی در اینترنت شما سهیم شوند!

به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ از آن بدتر امکان هک شدن شبکه و سوء استفاده از آن است که امکان دارد به صورت ناآگاهانه توسط پلیس دستگیر شوید و نتوانید بی گناهی خود را اثبات کنید (البته این مورد آخر یک مقدار تراژدی است و کم اتفاق می افتد!
۱- پیدا کردن آی پی Gateway و اتصال به آن

نحوه پیدا کردن آی پی گیت وی و اتصال به آن (ویندوز)

برای یافتن آدرس آی پی در گیت وی به ویندوز متصل شوید.

• Start>Run>Cmd>Enter
• هنگامی که پنجره فرمان های سریع (cmd) بااز شد، “ipconfig/all” را تایپ کرده و Enter را بزنید.
• نوشته ای مانند Gateway را پیدا کرده و شماره جلوی آن را یادداشت برداری کنید؛ ارقامی شبیه ‘۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱’ باید آن جا وجود داشته باشند.
• اینترنت اکسپلورر یا هر مرورگری که مایل هستید را باز کنید.
• آی پی به دست آمده (کد مورد نظر) را در آدرس بار کپی کرده و Enter را بزنید.

نحوه پیدا کردن آی پی گیت وی و اتصال به آن (مک)

• یابنده (Finder) رایانه را باز کرده و ‘Terminal’ را از Applications> Utilities اجرا کنید.
• هناگمی که ترمینال باز شد، ‘ipconfig -a’ را تایپ کرده و دکمه Enter را فشار دهید.
• در این جا نیز شماره آی پی که در جلوی GateWay به دست می آید را یادداشت کنید؛ آن هم شبیه “۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱″ است.
• مرورگر سافاری یا مرورگر دیگری را باز کنید.
• آی پی گیت وی را درون آدرس بار کپی کرده و کلید Enter  را بفشارید.

۲- فعال سازی Encryption  (کد گزاری) بر روی Access Point (نقطه دسترسی)

استفاده از انکریپشن ۱۲۸ بیتی یا بالاتر باعث ایمن سازی هر چه بیشتر شبکه وایرلس می شود. WEP و WPA دو روش کد گزاری متفاوت از هم هستند. WEP در عدم داشتن امنیت اثبات شده است؛ به طوری که با چند برنامه رایگان که از اینترنت قابل دانلود هستند در عرض چند دقیقه قابل شکستن است. پس بنابراین برای حداقل، استفاده از WPA به طور جدی پیشنهاد می شود چرا که امنیت قابل توجهی دارد که در واقع راه اندازی آن کمی از WEP مشکل تر است و ۱۰۰٪ هم ایمن نیست! و از آن ایمن تر WEP2 است. اگر دستگاه شما WPA2 را ساپورت نمی کند به شما توصیه می کنیم نسبت به تهیه یک مودم جدید تر اقدام کنید؛ اگر که به امنیت خود اهمیت می دهید.

۳- یک گذرواژه برای دسترسی به روتر برگزینید

هر کسی که به تنظیمات روتر دست پیدا می کند، به راحتی تمامی تمهیدات و عملیاتی که برای امنیت خود چیده اید را می تواند دستکاری کند. اگر رمز دستگاه خود را فراموش کرده باشید اکثر روتر ها یک سخت افزار برای بازگرداندن تمامی تنظیمات به پیشفرض دارا هستند که این مشکل را آن وقت برایتان حل خواهد کرد.

بهترین گزینه استفاده از یک پسورد با کاراکتر های بالا و گوناگون است که می توانید از جنریتور ها کمک بگیرید، لازم به ذکر است، شما تنها یک بار نیاز به وارد کردن آن هستید پس مشکل بزرگی در سر راه نخواهید داشت و همچنین اگر با کابل لن به آن متصل شوید حتی می توانید آن را کپی پیست کنید که دیگر هیچ گاه حتی یکبار هم نیاز به تایپ آن نخواهید داشت!

از یک پسورد ایمن استفاده کنید.

هیچ گاه برای گذرواِژه روتر یا تنظیمات WPA2 از رمز های ساده و آسان تحلیل مانند “admin” یا “ABC123” که روی همه دستگاه های در ایران موجود است استفاده نکنید و پس از تحویل مودم آن ها را سریعا تعویض کنید. رمز قوی آن است که از حروف و ارقام به تعداد کافی در آن وجود داشته باشد و حتی الامکان برای قطعی کردن عدم امکان هک کردن از یک اسپیس هم در آن استفاده کنید. به خاطر سپردن پسورد های قوی ممکن است سخت باشد اما به همان اندازه غیر قابل نفوذند!
به یاد داشته باشید اگر پسوردتان ضعیف باشد از هر کدگزاری هم که استفاده کنید به واسطه استفاده از جدول ها و دیکشنری های از پیش تعبیه شده در کمتر از یک روز هک می شوید.

۴- شناساگر ست سرویس (SSID) را از نمونه پیشفرض به یک چیز خاص تغییر دهید

داشتن یک نام شبکه یا اس اس آی دی پیشفرض به  هکر ها مبتدی بودن سازنده نتورک را نشان می دهد و همچنین به آن ها دست نخورده بودن پسورد را یادآوری می کند که ممکن است خطر بیشتری شما را تهدید کند.

۵- فیلترینگ مک آدرس را روس اکسس پوینت یا روتر خودفعال نمایید .

یک مک آدرس یک کد ویژه برای هر شبکه وایرلس است. مک آدرس فیلترینگ قابلیتی است که مک آدرس را به سخت افزار می شناساند و تنها به دستگاه هایی که مک آدرس آن ها شناخته شده باشد امکان دسترسی می دهد. در هر صورت، هکر ها تنها امکان شبیه سازی و ورود به شبکه را دارند که عدم وجود این فیلترینگ در کدگزاری WPA2 هم بروز از این قبیل مشکلات است.

۶- هیچ گاه  ویژگی“SSID BroadCast”  اکسس پوینت یا روتر تان را غیرفعال نکنید.

بله کمی آزار دهنده سهت اما انجام این کار ایده مناسبی نیست. اگر چه این کار مسبب پنهان کردن شبکه از دیده همسایگان تان است اما اس اس آیدی شما همچنان برای هکر های مصمم قابل مشاهده بوده و به نوعی جعل هویت شما و دسترسی به اطلاعات شما را برایشان آسان تر می کند.

۷- لاگین از راه دور را غیرفعال کنید. اولین راه دسترسی آسان و بدون مشکل همین است.

اکثر یوزر های پیش فرض به Admin ست شده است و هنگامی که یوزر شناخته شده باشد برای یک ویروس/کرم پیدا کردن پسورد کار سختی نیست.

۸- ادمینستریتینگ وایرلس را غیرفعال کنید.

قدم پایانی اینست که دسترسی به تنظیمات به صورت وایرلس را غیرفعال کنید؛ این بدین معنی است که تنها با کابل لن امکان دسترسی به تنظیمات را خواهید داشت. این باعث قطع شدن ۹۸٪ امکان هک به پرتال روتر را میسر می سازد.

نکات

1 - بهتر است هر از گاهی فرم ویر (نرم افزار تنظیمات مودم) خود را بروز کنید.
۲- نیاز است تنظیمات WPA2 بر روی رایانه و روتر یکسان باشند.
۳- اسناد و راهنمای نقطه دسترسی (اکسس پوینت) یا روتر های خود و چگونگی فعال کردن ویژگی های امنیتی را مطالعه کنید.
 

اخطارها

۱- یک کاربر با داشتن یک آنتن C به راحتی می تواند از یک مسافت طولانی به شبکه شما نفوذ کند، بنابراین هنگامی که مثلا نوت بوکتان از ایوان نمی تواند امواج را دریافت کند بدین معنی نیست که شخصی از یک مایل آن طرف تر نتواند شبکه شما را پیدا کند و اگر کسی شبکه شما را هک کرد، الزاما از محله شما نیست.

۲- بر روی رایانه های قابل جا به جایی شیرینگ چاپگر ها و فایل ها (File and Printer Sharing) را از تنظیمات کانکشن (Connection Properties) غیرفعال کنید و تنها از Client for Microsoft Networks استفاده کنید.
۳- اگر از مک فیلترینگ استفاده می کنید، فراموش نکنید تمامی رایانه ها، لپ تاپ ها، تبلت ها و … را به آن ها بشناسانید و دقت داشته باشید که مک آدرس ها همگی به درستی چیده شده باشند.

استاندارد G.fast؛ یک گیگابیت در ثانیه روی کابل‌های مسی تلفن!

اتحادیه ارتباطات بین‌الملل یا International Telecommunication Union اولین مرحله تأیید یک استاندارد باندپهن جدید به‌نام G.fast برای انتقال داده‌های سنگین همچون فیلم‌های Ultra-HDTV را به‌انجام رساند.

 

یکی از مزیت‌های استاندارد جدید این است که برای استفاده از آن لازم نیست بین مبدأ توزیع‌ محتوا و خانه کاربران شبکه فیبرنوری احداث و نصب شود. متخصصانی که توسعه G.fast را به‌عهده دارند وعده داده‌اند که این استاندارد می‌تواند داده‌ها را بر روی همین کابل‌های مسی معمولی تلفن با سرعت یک گیگابیت بر ثانیه منتقل کنند. این استاندارد طوری طراحی شده که بتواند محتوا را با سرعت بسیار بالا در فاصله‌ای حدوداً ۲۵۰ متری از مبدأ توزیع، دانلود کند. گفته شده‌است که اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، مراحل تأیید استاندارد G.fast در اوایل سال ۲۰۱۴ کامل خواهدشد. برای اطلاعات بیشتر درباره این استاندارد می‌توانید به این آدرس مراجعه کنید.

یک روش راحت برای شبکه کردن رایانه های خانگی

تا حالا خواستید که دو کامپیوتر را در خانه به هم وصل کنید و از اشتراک گذاری فایل ها لذت ببرید؟ شما می توانید در اینجا آموزش این کار را بخوانید. شما  این مطلب را می توانید فایل آموزش ساده و سریع شبکه کردن دو رایانه در ویندوز ۷ و ۸ به صورت کامل همراه توضیح و عکس را  در ادامه مطلب دریافت کنید.

اتصال دو کامیپوتر تحت شبکه Lan با استفاده از کابل Ethernet

گاهی اوقات پیش میاد که شما قصد انتقال اطلاعات و اسناد مهم از یک کامیپوتر به کامیپوتر دیگر را دارید یا شاید شما قصد انجام یک بازی تحت شبکه به صورت دو نفره را دارید ما در این مقاله قصد معرفی چندین روش برای رسیدن به این منظور را داریم.

به گزارش ورد آی تی ؛ اگر داده های کمی داشته باشید شما میتوانید از رسانه انتقالی مانند فلش دیسک برای انتقال اطلاعات استفاده کنید اما اگر داده ها زیاد باشند و شما بخواهید دائما اطلاعات را بین کامپیوتر ها انتقال دهید این روش کاربرد چندانی به علت سرعت پایین آن ندارد.  این روش در مقایسه با روش کابلی بسیار کندتر عمل میکند.روش دیگری نیز برای اتصال دو کامیپیوتر وجود دارد که آن ایجاد یک شبکه خانگی بدون سیم است که این روش هم مزایا و معایب خاص خودش را دارد.پس فعلا بهترین پیشنهاد اتصال دو کامپیوتر از طریق کابل اترنت است که به  روشی مطمئن و سریع بین کاربران رواج یافته است.کابل اترنت چیزی بیش از یک کابل ساده که سر و ته آن با کانکتورهای Rj45 بسته شده است نیست.اما دو نوع کابل اترنت وجود دارد که شما میتوانید از آن ها با توجه به نیاز خود استفاده کنید.اولین مورد به کابل Straight معروف است و دومین کابل نیز Crossover نام دارد. شما در شکل زیر میتوانید نمودار پیکربندی هر یک از کابل ها را مشاهده کنید.

نکته اینجاست که شما با کابل کراس(crossover) تنها میتوانید به انتقال اطلاعات بپردازید اما کابل استرایت(straight) چندین کاربرد مختلف دارد.

در این مقاله ما قصد نحوه اتصال دو کامپیوتر تحت شبکه LAN  با استفاده از کابل کراس برای انتقال اطلاعاتی از قبیل فایل ها ویدوئوها و تصاویر را داریم. مواردی که شما نیاز دارید.

۱- یک کابل کراس یا استرایت که در اینجا من از کابل کراس استفاده میکنم

۲- کارت های شبکه از پیش نصب شده روی هر دو کامیپوتر

۳- در ضمن هر دو کامپیوتر نیز باید درایور مناسب کارت شبکه خود را در حالت نصب داشته باشند که معمولا به طور پیشفرض نصب شده اند.

خب اجازه بدید بریم سراغ پیکربندی کامپیوترها :

در زیر گام های لازم به منظور پیکربندی کامیپوترها توضیح داده شده است.

۱-برای شروع باید برای هر کامیپیوتر آدرس آیپی مختلفی تنظیم شود برای تنظیم آدرس های آیپی هر یک از کامپیوترها مراحل زیر را طی کنید.

وارد کنترل پنل خود شوید و روی گزینه  Network and Sharing Centerکلیک کنید و در صفحه نمایان شده مطابق شکل زیر روی گزینه Change adapter settings  کلیک کنید.

در صفحه ظاهر شده یعنی Network Connections مطابق زیر روی گزینه مورد نظر راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.

بعد از این کار کادر محاوره ای Local Area Connection Properties مطابق شکل زیر باز میشود.

در زبانه شبکه (Network) روی گزینه Internet Protocol Version 4 کلیک کرده و روی دکمه Properties کلیک کنید.حال آدرس هر یک از کامیپوتر ها(در این جا دو کامپیوتر با ویندوز۷) را مطابق زیر تعیین کنید.

کامپیوتر اول :

آدرس آیپی(IP address): 192.168.0.1

سابنت مسک(Subnet mask): 255.255.255.0

کامپیوتر دوم :

آدرس آیپی(IP address): 192.168.0.2

سابنت مسک(Subnet mask): 255.255.255.0

حال کار پیکربندی نرم افزاری به پایان رسیده است و نوبت به پیکربندی سخت افزاری رسیده است.برای این منظور ابتدا یک سر کابل را به یکی کامپیوتر و سر دیگر آنرا نیز به کامپیوتر دیگر وصل کنید و بعد تنظیم زیر را نیز انجام دهید.

روی آیکون Computer درمنوی استارت مطابق شکل زیر راست کلیک کرده و گزینه properties را انتخاب کنید.

حال روی گزینه Change settings که در تصویر بالا مشخص شده است کلیک کرده و در صفحه ظاهر شده مطابق شکل زیر و در قسمت Member of گزینه Workgroup را انتخاب کرده و یک نام دلخواه انتخاب کنید .دقت داشته باشید که این نام در هر دوکامپیوتر باید یکسان باشد در غیر این صورت سیستم ها قادر به شناسایی یکدیگر نیستند.

بعد از انجام تنظیمات سیستم ها را دوباره راه اندازی (Restart) کنید مهم نیست که کدام اول ریست میشوند.خب بعد از بالا آمدن ویندوز هر دو سیستم, روی آیکون Computer در دستکتاپ خود دابل کلیک کنید و در سمت چپ روی گزینه ای با نام Network  کلیک کنید.اگر مراحل قبل را به درستی انجام داده باشید آیکون کامیپیوتر مقابل را باید در این صفحه ببینید.(و البته بالعکس)

اگر آیکون های کامپیوتر مقابل در یکی از سیستم ها ظاهر نشد(فرقی نمیکند کدوم کامپیوتر باشد)شما با گزینه ای با نام Network Discovery and file Sharing روبرو خواهید شد در این مورد شما باید دوباره کامپیوتر را ریست کنید.بعد از اینکه شما آیکون کامپیوتر مقابل را در سیستم خود(همان پنجره شبکه) دیدید کافی است روی آن دابل کلیک کنید در صورت درخواست نام کاربری و رمز ,شما باید نام و رمز کاربری را نیز وارد کنید تا بتوانید به فایل های اشتراکی کامپیوتر مقابل دسترسی پیدا کنید اگر دوست داشتید که کل درایو کامپیوتر خود را به اشتراک بگذارید ابتدا روی درایو مورد نظر طبق تصویر زیر راست کلیک کرده و از منوی باز شده گزینهàHome Group   Share With را انتخاب کنید.

اگر در حین کار به مشکلی برخورد کردید میتوانید با ما در میان بگذارید .تا در اسرع وقت به آن رسیدگی شود

 inux Samba smb conf نصب و پیکربندی لینوکس

يک برنامه رايگان متداول که امکاناتي چون خدمات چاپي و مديريت فايل ,اعتبار سنجي و اعطاي حق انجام کار , تبديل نام و مرور کردن را فراهم مي سازد
با استفاده از اين برنامه به عنوان يک فايل سرور مي توان فايل ها ,چاپگرها و ساير منابع موجود در يک سرويس دهنده samba يونيکس را بين سرويس گيرندگان ويندوز از طريق يک شبکه به اشتراک گذارد
اين برنامه مبتني بر پروتکل SMB(Server Message Block) مي باشد
SMB پروتکل اشتراک فايل که هدف از طراحي آن ,امکان دستيابي شفاف در سيستم هاي راه دور از طريق شبکه هاي مختلف براي کامپيوتر هاي متصل به شبکه هاست.پروتکل SMB فراميني را تعريف مي نمايند که اطلاعات را از بين کامپيوترها ارسال ميکند

SMB ازچهار نوع پيام استفاده مي کند
1.کنترل جلسه کاري
2.فايل
3.چاپگرها
4.پيام

SAMBA را نصب ميکنيم

#rpm -ivh samba-3.0-1
#rpm -ivh ...-client-3.0

پيکربندي samba در فايل زير قرار دارد

#vi /etv/samba/smb.conf
تغييرات مورد نياز را مطابق زير ميتوانيم انجام دهيم.توجه داشته باشيد با برداشتن ; از ايگنور در آوردن تمام خط مي باشد

خط 18
workgroup = pooya.com
hosts allow = 192.168.10. 192.168.2

خط 110
local master = Yes

خط 114
os level = 64
خط 119
domain master = yes
خط 123
predored master = yes

خط 127
domain logons = yes

اکنون سرويس samba را مطابق فرمان زير راه ندازي ميکنيم

#service smb start
#service smb restart

اکنون يک user را با استفاده از فرمان smbpasswd به سرويس samba اضافه ميکنيم

#smbpasswd -a pooya

بخاطر داشته باشيد که کاربر مورد نظر قبلا از اضافه شدن به سرويس samba موجود باشد

Mail Service-mail server, نصب و پیکربندی میل سرور در لینوکس linux

E-Mail

ٍElectronic Mail تبادل پیام ها و فایلهای کامپیوتری از طریق یک شبکه ارتباطی, مثلا یک شبکه محلی یا اینترنت بین کامپیوترها یا پایانه ها

Mail Server
یک سرویس است که مبادله میلها بصورت locally و یا remotly میپردازد.مثالهایی که برای mail server میتوان ذکر کرد عبارتند از send mail,Qmail server,postfix

Mail Client
یک سرویس و یا برنامه است که برای فرستادن و یا دریافت mail استفاده میشود.بطور مثال mail,mutt,piane,elm,evalution

Mailing Protocols

SMTP - Simple Mail Transfer Protocol
یک پروتکل برای ارسال پیامها از یک کامپیوتر به یک کامپیوتردیگر در یک شبکه می باشد.از این پروتکل در اینترنت برای هدایت پست الکترونیکی استفاده می شود
شماره پورت این پروتکل 25 است

POP3-Post Office Protocol
پروتکلی برای سرویس دهند هایی در اینترنت که پست الکترونیکی را دریافت و ذخیره نموده و به سرویس گیرنده های کامپیوترهایی که به سرویس دهنده ها متصل می شوند انتقال می دهند تا بتوانند آنها را Download ,Upload نمایند
شماره پورت این پروتکل 110 است

IMAP4 -Internet Message Access Protocol 4
روشی برای یک برنامه پست الکترونیکی جهت دستیابی به پیامهای پست الکترونیکی و تابلوی اعلانات ذخیره شده در یک سرویس دهنده پستی.
شماره پورت این پروتکل 143 است

ابتدا به تنظيمات DNS مي رويم و MX را که به معني Mail eXcahnge است را تنظيم مي کنيم

#vi /var/named/chroot/name/localhost.zone
pooya.com IN MX 10 www.pooya.com

MUA(Mail USer Agent)
پيغام ها را به MTA(Mail Transport Agent) عبور مي دهد
MTA مسئوليت تحويل پبامهاي پست الکترونيکي را برعهده دارد.هر MTA پس از دريافت يک پيام ,آن را به طور موقت ذخيره مي نمايد و سپس تحويل مي دهد و يا به MTA ديگر هدايت مي کند
دومين MTA پيغام را به MDA(Mail Delivery Agent) عبور مي دهد و سپس کاربر پيغام را دريافت مي کند

mail ها در اين مسير ذخيره مي شوند

#var/mail/username

demon ميل سرور , sendmail نام دارد

فايلهاي پيکربندي اصلي
اصلي ترين فايل پيکربندي براي sendmail /etc/mail/sendmail.cf است
زماني که sendmail توسط يک برنامه کاربر فراخوانده شود etc/mail/submit.cf استفاده مي شود و معمولا احتياجي به تغيير ندارد

پيکربندي sendmail با زبان ماکرو M4 است
M4 يک زبان ماکرو است که ميتواند به تنظيم فايل sendmail.cf کمک کند
پيکربندي پيش فرض sendmail , از طريق M4 ويزه در etc/mail/sendmail.mc ايجاد شده است

از فرمان ذيل به منظوز روشن کردن sendmail استفاده مي کنيم

#chkconfig sendmail on

به سراغ فايل sendmail مي رويم و تغييرات ذيل را انجام مي دهيم

#vi /etc/mail/sendmail.mc
DAMEON-options(port=SMTP,Addr=127.0.0.....
تبديل مي شود به
dnl#DAMEON-options(port=SMTP,Addr=127.0.0.....

اگر براي نام کاربران alias و يا همان نام مستعار داشته باشيم مي توانيم در شاخه زير آنها را اضافه کنيم

#vi /etc/mail/virtusertable

بطور مثال نام po را براي pooya و eliya را براي ali قرار مي دهيم

po@pooya.com pooya
eliya@pooya.com ali

در مسير روبرو اقدام به اضافه کردن نام alias براي کاربران مي کنيم

#vi /etc/aliases
suport:postmaster
po: pooya
eliya: ali

آدرس ذيل براي تائيد و يا رد email هاي رسيده استفاده مي شود

#vi /etc/mail/access
192.168.10.1 RELAY
pooya.com RELAY

تغييرات زير را مي دهيم

#vi /etc/dovecot.conf
# را از خط زير حذف مي کنيم
#protocol=imp impas
prortocol=pop3 pop3s

با فرمان هاي ذيل فايل را update مي کنيم

#makemap hash /etc/mail/vitusertable.db < /etc/mail/virtusertable
#cd /etc/mail
mail#m4 sendmail.mc >sendamil.cf

اين فرمان micro file را به configuration file , update مي کند
بوسيله فرمان mail يک email به کاربري با نام user1 مي فرستيم.توجه کنيد با ctr+d اي ميل فرستاده مي شود

#mail user1
subject:test
hi
how are you my friend?
ctr+d

اکنون به سيستم کاربر user1 مي رويم و با تايپ فرمان mail متن پيغام را مشاهده مي کنيم.به منظور replay از حرف r و از d به منظور پاک کردن متن استفاده مي کنيم

Apache تنظیم سرویس دهنده وب

Apache یک سرویس دهنده وب http رایگان با منبع باز که در سال 1995 به عنوان نسخه گسترش یافته httpd نگارش 1/3 توسط Apache Group عرضه شد. Apache در سیستم های مبتنی بر یونیکس از جمله لینوکس مشهور است و در ویندوز NT و سیستم عاملهای دیگری چون BeOS نیز اجرا میشود.چون سرویس دهنده بر اساس برنامه های موجود و یا چند قطعه اضافی آماده شده به آن A Pachy Server گفته شده که بعدها با نام رسمی Apache مشهور شد

Apache Group
یک سازمان غیرانتفاقی متشکل از داوطلبان آزاد از سرتاسر جهان که در Apache HTTP Server Project مشارکت میکنند

Daemon مورد استفاده شده httpd نام دارد
شماره پورت برای http عدد 80 است

با فرمان زیر Apache را روشن میکنیم

#chkconfig httpd on

فایل پیکربندی استفاده شده توسط Apache در etc/httpd/conf/httpd.conf قرار دارد

بخاطر داشته باشید به منظور کار کردن Apache باید یک DNS فعال داشته باشیم

Web Page های مورد نظرمان را میبایست در شاخه var/www/html قرار دهیم
در این دایرکتوری میرویم و یک home page میسازیم

#cd /var/www/html
html#vi index.html

از فرمان زیر به منظور restart کردن apache سرویس استفاده میکنیم

#service httpd restart

اکنون در ترمینال محیط گرافیکی فرمان system-config-httpd را اجرا میکنیم.سپس در قسمت main گزینه Edit را فشار میدهیم و جلوی IP address آدرس apache server به عنوان مثال 192.168.10.1 را وارد میکنیم و ok را فشار میدهیم
در قسمت main ,server name را که به عنوان مثال www.pooya.com است را وارد میکنیم

سپس در virtual Host میرویم و Edit را انتخاب میکنیم و جلوی virtual Host name اسم سایتمان را به عنوان مثال pooya قرار میدهیم سپس در قسمت page option میرویم و ٍEdit را انتخاب میکنیم و نام صفجه home page را که ما index.html درست کردیم را وارد میکنیم
پیکربندی Apache و یا همان webserver به انمام رسید و اگر به سیستمی که با ما متصل است برویم و در قسمت مرورگر آدرس http://www.pooya.com را وارد کنیم قادر به مشاهده home page ه

FTP-File Transfer Protocol تنظیم و پیکربندی و نصب در لینوکس ,linux, پروتکل

یک پروتکل سریع در سطح برنامه کاربردی که بطور گسترده ای برای کپی کردن فایلها از کامپیوتر راه دور یک شبکه   TCP/IPمورد استفاده قرار میگرد این پروتکل همچنین به کاربر امکان میدهد تا از فرامین  FTP برای کار با فایلها مثلا فهرست فایلها و داریکتوری ها در سیستم راه دور استفاده کنند

Daemon مورد استفاده شده vsftpd نام دارد
vs به معنی very secure است
شماره پورت برای ftp data عدد 20 است
شماره پورت برای ftp serviceعدد 21  است

برای نصب RPM میتوانیم از فرمان زیر استفاده کنیم

#rpm -ivh /media/cdrom/Redhat/PRMS/vsfpd.20.1-5.i386.rpm

تمامی فایلهای که میخواهیم برای share کردن توسط ftp مورد استفاده قرار گیرند باید در شاخه var/ftp/pub قرار گیرد
بعنوان مثال یک فایل متنی با نام test در این شاخه درست میکنیم

#cd /var/ftp/pub
pub#mkdir testfolder
testfolder#vi test.txt

از فرمان زیر به منظور چک کردن اینکه آیا سرویس vsftpd روشن است یا خیر استفاده میکنیم

#chknonfig vsftpd --list

در صورت روشن نبودن از فرمانهای زیر به منظور روشن کردن استفاده میکنیم

#chknonfig vsftpd --level 2 on
#chknonfig vsftpd --level 3 on
#chknonfig vsftpd --level 4 on
#chknonfig vsftpd --level 5 on

پیکربندی vsftpd در فایل etc/vsftpd/vsftpd.conf صورت میگیرد.اگر درجلوی هر اسمی که در این فایل هست # را قرار دهیم از block بودن آن جلوگیری میکنیم

گزینه هایی که میتوانیم در فایلetc/vsftpd/vsftpd.conf اضافه کنیم عبارتند از
max-clients --> محدود کردن بیشترین تعداد اتصال clinet
max-per-ip --> محدود کردن تعداد اتصالات بوسیله ip address منبع
anon-max-rate --> محدود کردن میزان انتقال داده برای هر اتصال بی نام
local-max-rate --> محدود کردن میزان انتقال داده برای هر کاربر قابل تشخیص


اگر بخواهیم permission را از کاربر خاصی بگیریم باید در دو فایل زیر برویم و اسم کاربری آن را قرار دهیم

# vi /etc/vsftpd.user-list
#vi /etc/vsftpd.ftpusers

پس از آنکه تنظیمات سرور تمام شد میتوانیم به سراغ client برویم و فایل مورد نظر را بگیریم توجه داشته باشید با دو حالت گرافیکی و خط فرمانی امکان دسترسی به فایل را داریم
برای حالت گرافیکی کافی است در مرورگر ip address و یا نام دامنه را مثل مثال زیر وارد کنیم

ftp://192.168.10.1
or
ftp://www.pooya.com

اگر بخواهیم از طریق خط فرمان به فایل دسترسی پیدا کنیم میبایست اسم کاربر و پسورد را طبق مثال زیر وارد کنیم و سپس بعد از تعیین دایرکتوری بوسیله فرمان recv آن را دریافت میکنیم

#ftp 192.168.10.1
name:user1
passwd:123456
ftp>cd /var/ftp/pub/testfolder
ftp>recv test.txt

DNS(Domain Name System) تنظیم و پیکربندی و نصب در لینوکس ,linux

سیستم سلسله مراتبی که میزبان (host) موجود در اینترنت از طریق آن صاحب نشانی نام حوزه مثل www.subnet.ir میشوند و هم صاحب ip address مثل 192.173.5.3
نشانی نام حوزه توسط اشخاص به کار برده میشود و به طور خودکار به ip address عددی تبدیل میشود.این نشانی توسط نرم افزار تعیین کننده مسیر بسته ها مورد استفاده قرار میگیرد
شماره پورت 53 به DNS تعلق گرفته است

اجزای تشکیل دهنده DNS

1.Logical components-DNS name space
2.Physical components-ZOnes

DNS name space
ِِDNS name space ساختار و سلسله مراتب استفاده از اسم domain را مشخص میکند

Zones
zone ها یک شی هستند که پیکربندی DNS را شامل میشوند

DNS ساختار

انواع مختلف zone عبارتند از

1.Forward lookup zone
2.Reverse lookup zone

Forward lookup zone
این zone اطلاعات  تبدیل اسم domain به ip address را در بردارد
به یاد داشته باشید آدرسی مثل www.subnet.ir را (FQDN(Fully Qualified Domain Name میگویم که subnet.ir اسم دومین و www اسم host میباشد.پس به تعبیری دیگر forward lookup zone عمل تبدیل FQDN را به IP بر عهده دارد
host recod ها در forward lookup zone قرار دارند
host recod ها به منظور ذخیره forward lookup zone ساخته میشود

Reverse lookup zone
این zone حاوی ip address برای host و یک pointer(اشاره گر) برای host record ها در forward lookup zone میباشد

هر zone میتواند به انواع مختلفی پیکربندی شود

1.Primary zone
2.secondary zone
3.stub zone

Primary zone(Default zone
اولین zone که درست میکنیم primary است

Secondary zone
یک نسخه مشابه از primary zone است که به دلیل back up و load balancing(توزیع بار کاری ) ایجاد میشود

Stub zone
name server record ها را در بردارد

---

قبل از اینکه به سراغ پیکربندی DNS برویم لازم است که با بعضی اصطلاحات و تنظیمات آشنا شوید

Daemon
فرایندی که در پس زمینه است و از سرویسی که در سیستم در جریان هست را پشتیبانی میکند و تنها در صورت نیاز فعال میشود

daemon که برای DNS استفاده میشود named نامیده میشود

BIND
Berkeley Internet Names Domain, یک سرویس دهنده برای نام zone که در ابتدا در دانشگاه کالیفرنیا برای نگارش BSD یونیکس نوشته شد,اما در حال حاضر برای بیشتر نگارشهای یونیکس در دسترس است.وظیفه این سرویس دهنده ترجمه نام zone از حالت قابل درک برای انسان به نشانیهای عددی IP است که بطور گسترده در سرویس دهنده های اینترنت مورد استفاده قرار میگیرد

از فرمان زیر به منظور چک کردن اینکه package نصب شده است یا خیر استفاده میکنیم

#rpm -qa bind*

از فرمان زیر به منظوراینکه آیا DNS در حالت اجرا هست یا خیر استفاده میکنیم

#service named status

بطور مثال قصد داریم DNS رابرای سایتی با نام www.pooya.com تنظیم کنیم
همانطور که گفته شده pooya.com اسم دومین و www اسم host میباشد.ابتدا باید domain name و host name را برای سیستمان از طریق مسیر زیر تعیین کنیم
برای تعیین host name در مسیر زیر تغییرات را انجام میدهیم

#vi /etc/sysconfig/network
#HOSTNAME=www

از مسیر زیر برای تعیین اسم دومین استفاده میکنیم

#vi /etc/hosts
192.168.10.1              pooya.com     www

  بخاطرداشته باشید ip 192.168.10.1 آدرس DNS ما میباشد و و پس از تغییرات باید سیستم را با فرمان init 6 دوباره راه اندازی کنیم

---

حال به سراغ پیکربندی named.conf که در دایرکتوری etc/named.conf قرار دارد که محتویات اصلی پیکربندی DNS را شامل میشود میریم.named.conf به BIND میگوید کجا میتواند پیکربندی فایلهای zone را پیدا کند
این فایل معمولا دو حوزه, forward zone که مشخص کننده domain به IP و reverse zone که مشخص کننده IP address به domain است را شامل میشود

جهت پیکربندی named.conf از ادیتور vi طبق فرمان زیر استفاده میکنیم

#vi /etc/named.conf

در این فایل باید دوچیز را تغییر دهیم اولی وارد کردن اسم دومین و دیگری ip مورد نظر ما میباشد
توجه کنید که باید network ID را به صورت برعکس وارد کنیم.یعنی اگر ip ما 192.168.10.1 است باید 10.168.192 را وارد کنیم
در فایل مورد نظر دنبال} zone "local.host" IN میگردیم و آن را با توجه به نام دومینمان به صورت زیر تغییر میدهیم

zone "pooya.com" IN {
           type master;
           file "localhost.zone";
           allow-update { none; };
};

سپس دنبال} zone"0.0.127.in-addr.arpa" IN  میگردیم و آن را با توجه به ip مورد نظر تغییر میدهیم

zone "10.168.192.in-addr.arpa" IN {
         type master;
         file "named.local";
         allow-update { none; };
};

---

اکنون به سراغ پیکربندی forward lookup zone که وظیفه تحلیل اسم دومین به IP را دارد میپردازیم.این پیکربندی را میتوانید با ادیتور vi در مسیری که زیر مشاهده میکنید انجام دهید

#vi /var/named/chroot/var/named/localhost.zone

خط ) IN     SOA  @  root       @ به شکل زیر تغییر میدهیم

$TTL  3D
@                  IN       SOA                      pooya.com.   root.pooya.com. (

همچنیین تغییرات زیر را میدهیم

                             IN      NS    rooman.com.
www                    IN       A     192.168.10.1
pooya.com          IN       A      192.168.10.1

حال به توضیحی در مورد موارد بالا مبپردازیم
TTL به معنی Time To Live است و نشان میدهد که اطلاعات در این DNS server سه روز(3D) نگهداشته میشود
SOA(Start Of Authority دیباچه ای برای همه فایلهای zone است.SOA مدیریت عمومی و کنترل اطلاعات درباره domain را شامل میشود
NS به معنی Name Server است
A که به مفهوم host record است به منظور ذخیره forward lookup zones است

---

اکنون به پیکربندی revers lookup zone از طریق مسیر زیر میپردازیم

#vi /var/named/chroot/var/named/named.local

حال خط  ) IN  SOA      localhost.root.  local host   @ را طبق خط زیر تغییر میدهیم

@      IN     SOA              pooya.com.      root.pooya.com. (

همچنین تغییرات زیر را میدهیم

                        IN     NS           pooya.com.
1                      IN     PTR        pooya.com.

PTR به مفهوم POINTER میباشد و عدد 1 که در ابتدای خط است با توجه به ip 192.168.10.1 است و با توجه به IP مورد نظرمان قابل تغییر است

دراین قسمت پیکربندی DNS به پایان رسید فقط لازم است با فرمان زیر سرویسDNS را restart میکنیم

#service named restart

اکنون با فرمانهای زیر درست تنظیم شدن DNS را امتحام میکنیم و اگر خروجی NOERROR را مشاهده کردیم نشانگر درست پیکربندی شدن این سرویس میباشد

#dig www.pooya.com
#dig pooya.com
#dig -x 192.168.10.1

دستورات و فرمانهای لینوکس

معماری لینوکس
فرمان های ساده لینوکس
سیستم فایل لینوکس
فرمان های لینوکس
Command Editing Tricks
vi ویرایشگر
فرمان های فیلتر
سطح دسترسی در لینوکس
نصب بسته های لینوکس
پارتیشن و فایل سیستم
بوت لودر لینوکس
تغییر دادن پسوردتان در لینوکس
تغییر هویت در لینوکس
کاربر لینوکس
گروه ها

HDLC (High Level Data Link Control

HDLC پروتکلی برای انتقال اطلاعات که توسط ایزو پذیرفته شده است
HDLC , encapsulation پیش فرض اینترفیس های سریال یک روتر سیسکو است
بخاطر داشته باشید که همگاه کردن اینترفیس های سریال احتیاج به یک وسیله clocking خارجی از قبیل CSU/DSU برای همزمان کردن فرستادن و دریافت اطلاعات دارد
HDLC پروتکل همزمان و بیتگرایی برای لایه دوم ارتباط کامپیوترها و ریز کامپیوترهاست پیامها در واحدهایی که قاب نامیده میشود انتقال می یابد.مقدار داده های مختلفی را میتوان در قابها ذخیره نمود اما سازماندهی تمام آنها باید یکسان باشد
بدلیل اینکه HDLC روش پیش فرض , encapsulation برای synchronous(همگاه ) اینترفیس های سریال بر روی روتر سیسکو است واضح است که هیچ احتیاجی به پیکربندی ندارد
برای مشاهده نوع encapsulation جاری بر روی اینترفیس سریال روتر از فرمان show interface استفاده می کنیم
بطور مثال hdlc encapsulation بر روی اینترفیس s0 را با فرمان زیر مشاهده می کنیم

RouterA#sh int s0

اگر روش encapsulation بر روی یک اینترفیس سریال عوض شده بود شما می توانید با صادر کردن فرمان encapsulation hdlc از طریق مد interface configuration آن را مجدد به hdlc برگردانید

RouterA#config t
RouterA(config)#int s0
Router(config-if)#encapsulation hdlc

Point To Point Protocol(PPP)
یک پروتکل Data Link متداول برای انتقال بسته های TCP/IP از طریق اتصالات شماره گیری در بین یک کامپیوتر و اینترنت است. pppکه ازتخصیص پویای نشانی های IPپشتیبانی میکند محافظت بهتری برای جامعیت داده ها و امنیت فراهم مینماید و استفاده از آن آسانتر از SLIP آسانتر است
ppp بر اساس ,LCP( Link Control Protocol) که مسئولیت آماده سازی ارتباط بین کامپیوترها از طریق خطوط تلفن را بر عهده دارد و ,NCP (Network Control Protocol) که مسولیت وظایف جزیئات لایه سوم را در ارتباط با انتقال بر عهده دارد بنا شده است
این پروتکل در سال 1991 توسط Internet Engineering Task Force طراحی شده است

SLIP(Serial Line Internet Protocol)
پروتکلی که امکان انتقال بسته های داده ای TCP/IP را از طریق اتصالات شماره گیری فراهم می نماید و از این رو به یک کامپیوتر یا یک شبکه محلی (LAN) امکان می دهد که به اینترنت یا یک شبکه دیگر متصل شود.این پروتکل از پروتکل PPP قدیمی تر و امنیت آن نیز کمتر است و از تخصیص پویای نشانی های IP پشتیبانی نمی کند
شکل جدیدتری از SLIP , تحت عنوان CSLIP(Compressed SLIP ) , انتقالات سندهای بزرگ را از طریق فشرده سازی اطلاعات بهینه می کند
پیکربندی PPP
پیکربندی PP بر روی روترهای سیسکو مشکل نیست .بطور مثال پیکربندی PPP را بر هر اینترفیس سریالی روتر که میخواهد از ppp encapsulation استفاده کند تعیین می کنیم

RouterA#config t
RouterA(config)#int s0
RouterA(config-if)#encap ppp

پس از پیکربندی interface s0 بر روی روتر A با استفاده از ppp, به خروجی فرمان show int s0 توجه کنید

RouterA(config)#show int s0
serial 0 is up,line protocol is down

در حالیکه encapsulation بر ppp قرار داده شده است پورت سریال 0 up اما line protocol,down است.این بدین دلیل است که لینک دیگر شبمه ما هنوز از پیکربندی hdlc encapsulation استفاده می کند
بعد از تغییر نوع encapsulation در سر دیگر از لینک ppp خروجی زیر را مشاهد می کنیم

RouterA(config)#show int s0
serial 0 is up,line protocol is up

PPP Authentication )تائید اعتبار(